Imigranci w Grecji w obliczu bezdomności
Tysiącom uchodźców w Grecji grozi bezdomność, ponieważ ich prawo do pobytu w miejscu zakwaterowania wygasło 1 czerwca 2020 r. To rezultat nowej ustawy przyjętej w Grecji w marcu br., która skraca okres karencji dla osób uznanych za uchodźców z sześciu miesięcy do 30 dni. Według greckich władz eksmisja ma na celu stworzenie miejsc dla nowych osób ubiegających się o azyl.
Według Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) ok. 9 tys. osób uznanych za uchodźców dotknęły skutki wprowadzenia nowych przepisów, a kolejne 11 tys. osób znajdzie się w podobnej sytuacji w najbliższych miesiącach. „Zmuszanie ludzi do opuszczenia mieszkania bez społecznej sieci wsparcia i środków zapewniających im samodzielność może wpędzić wielu w biedę i bezdomność” – ostrzegł rzecznik UNHCR Andrej Mahecic.
Niektóre rodziny miały czas do końca czerwca br., aby opuścić mieszkania finansowane przez Unię Europejską. To osoby, które uzyskały już status uchodźcy i zajmują mieszkania w ramach programu Emergency Support to Integration and Accommodation (ESTIA). Program ten, finansowany przez UE, zapewnia osobom ubiegającym się o azyl tymczasowe zakwaterowanie i pomoc finansową. Władze Grecji tłumaczą, że program został opracowany dla ubiegających się o azyl, a osoby, które zostaną uznane za uchodźców, „powinny znaleźć pracę”, uważa Manos Logothetis, sekretarz w greckim Ministerstwie Imigracji.
Istnieje również program integracyjny (HELIOS), prowadzony przez Międzynarodową Organizację ds. Migracji w Grecji, który pomaga imigrantom w znalezieniu zakwaterowania, w poszukiwaniu pracy oraz finansowaniu kursów językowych. Z tego wsparcia może korzystać jednocześnie 3,5 tys. osób.
