Rozwiązania w miastach wobec zmian klimatu oraz bagna w delcie Tygrysu

Wg najnowszych szacunków powierzchnia bagien w Iraku w prowincji Zi Kar skurczyła się z 20 tys. km2 na początku lat 90. do 4 tys. obecnie. To legendarne bagna na równinie zalewowej rzeki Tygrys, dotknięte skutkami globalnego ocieplenia. W samym centrum miejscowości Al-Chibayish, ojczyzny sięgającej tysiącleci arabskiej kultury bagiennej, zachowało się zaledwie kilka odcinków starożytnych dróg wodnych. Zdaniem ONZ to najgorsza susza w tym regionie od 40 lat, a „70% bagien już jest pozbawionych wody”.

Podczas potęgowanych przez zmiany klimatu ulew miejski system kanalizacyjny w Waszyngtonie przepełnia się i w niektórych obszarach łączy ścieki burzowe i surowe. Zamiast wpływać do oczyszczalni, toksyczna mieszanina wraz z osadami i ze śmieciami jest zmywana z ulic i trafia do rzek. Rozwiązaniem są budowane przy ulicach, parkingach czy budynkach szkolnych ogrody deszczowe, gdzie robi się różnorodne nasadzenia. Przechwytywana przez ogród deszczowy woda przenika do gleby, odparowuje lub jest wchłaniana przez rośliny i ostatecznie powraca do atmosfery. W ten sposób np. San Francisco, Milwaukee i Filadelfia starają się radzić sobie z ekstremalnymi burzami.

W Hamburgu znajduje się zasilany algami apartamentowiec Bio Intelligent Quotient (BIQ). Fasada z alg generuje energię odnawialną z biomasy i ciepła słonecznego. System ten jest w pełni zintegrowany z instalacjami budynku, a nadmiar ciepła z fotobioreaktorów może zostać wykorzystany do zaopatrzenia w ciepłą wodę i ogrzewania budynku. Ponadto algi świetnie pochłaniają dwutlenek węgla i oczyszczają ścieki.