Dieta roślinna łowców-zbieraczy, rzymskie wino i kraby Majów

Najnowsze odkrycia archeologiczne podważają powszechnie panujący pogląd, że przodkowie człowieka żyli na diecie wysokobiałkowej i bogatej w mięso. Dowody pochodzące ze szczątków 24 osobników sprzed 9000–6500 lat znalezionych w peruwiańskich Andach sugerują, że łowcy-zbieracze spożywali głównie rośliny i warzywa. Dzikie ziemniaki oraz inne warzywa korzeniowe mogły być dominującym pożywieniem przed przejściem człowieka na rolniczy tryb życia, a dieta miała się składać w 80% z substancji roślinnych i w 20% z mięsa.

DNA pozyskane z liczącej 10 tys. lat „gumy do żucia” używanej przez nastolatków na terenie obecnej Szwecji dostarcza nowych wiadomości na temat diety z epoki kamienia łupanego i zdrowia jamy ustnej. Zwitki gumy, wykonane z kawałków dziegciu (smoły z drewna i kory brzozy), sugerują, że popularnym składnikiem ówczesnej diety były pstrągi, orzechy laskowe, jabłka, mięso z jelenia, kaczki i lisa. Łowcy-zbieracze prawdopodobnie żuli gumę, która służyła jako klej do budowania narzędzi i broni.

Zgodnie z wynikami badań pracowników meksykańskiego Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH) przysmakiem elit Majów podczas specjalnych, rytualnych bankietów były słodkowodne kraby. Tymczasem zdaniem naukowców z Uniwersytetu w Gandawie i Uniwersytetu Warszawskiego wino w starożytnym Rzymie miało lekko pikantny smak i aromat podobny do podpieczonego chleba oraz orzechów włoskich. Ponadto „Rzymianie potrafili wyprodukować znacznie lepsze, smaczniejsze i stabilniejsze wina, niż się powszechnie uważa”, o kolorach od białego przez żółte, złociste, bursztynowe, brązowe i czerwone po czarne.