Sytuacja imigrantów w Europie
Niemcy potrzebują ok. 500 tys. imigrantów rocznie, aby utrzymać odpowiednie tempo rozwoju gospodarczego. Szczególnie potrzebni są robotnicy wykwalifikowani. Po przeznaczeniu miliardów euro na przyjęcie ok. 1,5 mln uchodźców od 2015 r., Niemcy zaczynają czerpać korzyści z podjętych wtedy decyzji. Pod koniec 2018 r. ponad 400 tys. imigrantów pracowało lub uczestniczyło w programach szkolenia zawodowego. Co więcej, ok. 60% nowo przybyłych miało 25 lat lub mniej, co jest istotne w kontekście starzejącego się społeczeństwa niemieckiego.
W Grecji stopa bezrobocia wynosi 18,5%, a sytuacja ekonomiczna powoduje, że ok. 100 tys. obywateli rocznie emigruje z kraju. Jednocześnie Grecja rozpatruje ponad 11% unijnych wniosków o azyl, prawie 10 razy więcej niż liczba wskazana jej przez Komisję Europejską. Azylanci mają jednak kłopot ze znalezieniem pracy lub jest ona bardzo słabo płatna.
Na Węgrzech jest rekordowo niskie bezrobocie (3,6%) i jedna z najszybciej rozwijających się gospodarek w Europie (5,1%), jednak dramatycznie brakuje pracowników. Ponad 90% producentów informuje, że niedobór siły roboczej ogranicza proces produkcji. Skrajnie prawicowy rząd premiera Viktora Orbána nie dopuszcza jednak możliwości otwarcia kraju na imigrantów. Aby rozwiązać problem braku rąk do pracy, rząd uchwalił ustawę, powszechnie określaną jako „ustawa niewolników”. Pozwala ona pracodawcom na wymaganie od pracowników do 400 nadgodzin rocznie i opóźnienie wypłaty wynagrodzenia za nie nawet do trzech lat. Przepisy spotkały się z protestami społecznymi i nie są wykorzystywane przez zachodnie koncerny. Sytuację pogarsza liczna emigracja z kraju – poza jego granicami zarabia ok. 5% zdolnych do pracy Węgrów.
Już w 2015 r. wzdłuż granicy Węgier z Serbią powstał płot mający zatrzymać imigrantów, a rząd zaostrzył procedurę przyznawania pozwoleń na pracę dla obcokrajowców. W mediach trwa kampania antyimigracyjna. Organizacja Narodów Zjednoczonych informuje o złym traktowaniu przez rząd premiera Orbána imigrantów oczekujących na deportację i uchodźców ubiegających się o azyl, którzy nie otrzymują żywności nawet przez pięć dni z rzędu. Według ONZ od sierpnia 2018 r. wystąpiło co najmniej 21 takich przypadków.
