Sytuacja kobiet w Indiach, Kaszmirze i Unii Europejskiej
Mieszkające w Kaszmirze kobiety stopniowo zyskują coraz więcej praw małżeńskich i wychodzą poza narzucone przez społeczne tabu ramy dotyczące otrzymywania rozwodów. Wspiera je organizacja charytatywna Mehram, a jej pracownicy zwracają uwagę, że ich podopieczne nierzadko są zmuszane do rezygnacji z pracy zawodowej oraz praktyk religijnych. W Kaszmirze dominującym organem zajmującym się relacjami małżeńskimi są komitety zwane mohalla – zapraszane do mediacji przez rodziny i kierowane z reguły przez mężczyzn – które często nie zachowują obiektywizmu podczas rozstrzygania sporów.
Decyzja władz Indii o zniesieniu ograniczeń pracy zdalnej dla oddziałów zaplecza administracyjnego przedsiębiorstw zmieni życie wielu indyjskich kobiet. Większa elastyczność zatrudnienia i możliwość pracy z dowolnego miejsca dały mieszkankom Indii wybór, jakiego nigdy wcześniej nie miały. Nie muszą już poświęcać się dla karier swoich mężów i na rzecz obowiązków domowych. Kobiety to jedna trzecia pracowników świadczących usługi technologiczne w branży wartej 200 mld dol. Z kolei sektor outsourcingu, który obejmuje procesy biznesowe i usługi technologiczne, zatrudnia w Indiach ok. 4,5 mln osób.
W 2019 r. kobiety w Niemczech zarabiały średnio o 19% mniej niż mężczyźni. To drugi najgorszy wynik w Unii Europejskiej, gdzie średnia różnica w zarobkach między płciami wynosi 15%. Największe zróżnicowanie wynagrodzenia ze względu na płeć jest w Estonii, gdzie wynosi ono 22%. Państwa UE, w których różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn jest najmniejsza, to Luksemburg (1%), Rumunia (2%) i Włochy (4%).
