Sytuacja wewnętrzna w Libii
Przez ostatni rok libijski dowódca wojskowy Chalifa Haftar i jego Libijska Armia Narodowa (LNA) próbowali zdobyć Trypolis i władzę w całym kraju, mając wsparcie m.in. Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Egiptu i Rosji, oraz rywalizowali z uznawanym na arenie międzynarodowej Rządem Jedności Narodowej (GNA) z siedzibą w Trypolisie. Ten rozpoczął udaną kontrofensywę, wspierany przez Turcję, Katar oraz bojówki z Az-Zintan i Misraty, odzyskując kilka kluczowych miast przy granicy z Tunezją i strategiczną bazę lotniczą al-Watiya na południowy zachód od Trypolisu. Analitycy twierdzą, że Haftarowi coraz trudniej jest zapewnić jedność własnego obozu. Plan na zakończenie wojny domowej w Libii ma Akila Salih Isa, przewodniczący libijskiego parlamentu z siedzibą w Tobruku. Polega on m.in. na wznowieniu rozmów pokojowych i utworzeniu nowego rządu jedności narodowej.
GNA otrzymał wsparcie tureckich dronów, dzięki którym zdobył przewagę w powietrzu, uderzył w wojska lądowe przeciwnika i jego linie zaopatrzenia. Natomiast armia Haftara korzysta z pomocy rosyjskich samolotów wojskowych, broni i najemników z Grupy Wagnera. Najnowsza dostawa 14 myśliwców MiG 29 i Su-24 dla LNA może znów odwrócić losy wojny domowej w Libii. Eksperci ostrzegają, że konflikt między mieszkańcami miast a plemionami z prowincji, islamistami a świeckimi, zwolennikami rewolucji a lojalistami starego reżimu oraz regionalnymi graczami gotowymi podzielić kraj dla własnych interesów politycznych i gospodarczych, może przekształcić się w niekończącą się wojnę prowadzoną przez obce państwa, jak ma to miejsce w Syrii.
